- zasępić
- zasępi|ć
\zasępićony сов. омрачить; нахмурить;
smutek \zasępićł twarz печаль омрачила лицо
+ zachmurzyć* * *zasępiony сов.омрачи́ть; нахму́ритьsmutek zasępił twarz — печа́ль омрачи́ла лицо́
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zasępić
Смотреть что такое "zasępić" в других словарях:
zasępiać się – zasępić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się posępnym, smutnym, zmartwionym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasępił się, myśląc o chorobie przyjaciela. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachmurzyć — dk VIb, zachmurzyćrzę, zachmurzyćrzysz, zachmurzyćchmurz, zachmurzyćrzył, zachmurzyćrzony zachmurzać ndk I, zachmurzyćam, zachmurzyćasz, zachmurzyćają, zachmurzyćaj, zachmurzyćał, zachmurzyćany «pokryć, zasnuć chmurami, chmurą» Zachmurzony… … Słownik języka polskiego
zasępiać — ndk I, zasępiaćam, zasępiaćasz, zasępiaćają, zasępiaćaj, zasępiaćał, zasępiaćany zasępić dk VIa, zasępiaćpię, zasępiaćpisz, zasępiaćsęp, zasępiaćpił, zasępiaćpiony «czynić posępnym, ponurym, smutnym» Ta wiadomość zasępiła go. zasępiać się zasępić … Słownik języka polskiego
zasępienie — n I 1. rzecz. od zasępić. 2. «smutek, zmartwienie; posępność» zasępienie się rzecz. od zasępić się … Słownik języka polskiego
nachmurzyć — dk VIb, nachmurzyćrzę, nachmurzyćrzysz, nachmurzyćchmurz, nachmurzyćrzył, nachmurzyćrzony książk. «ściągnąć, zmarszczyć (brwi, czoło, usta, twarz)» Nachmurzyć czoło z niezadowolenia. nachmurzyć się «wyrazem twarzy okazać niezadowolenie,… … Słownik języka polskiego
namarszczyć — dk VIb, namarszczyćczę, namarszczyćczysz, namarszczyćmarszcz, namarszczyćczył, namarszczyćczony «ułożyć coś w zmarszczki, w fałdki; sfałdować, zmarszczyć» Namarszczyć firanki, zasłonki. Namarszczyć fartuszek, bluzkę, spódnicę. Namarszczyć czoło,… … Słownik języka polskiego
zamroczyć — dk VIIb, zamroczyćczę, zamroczyćczysz, zamroczyćmrocz, zamroczyćczył, zamroczyćczony rzad. zamraczać ndk I, zamroczyćam, zamroczyćasz, zamroczyćają, zamroczyćaj, zamroczyćał, zamroczyćany «spowodować częściową utratę świadomości, przytomności,… … Słownik języka polskiego
zasępiony — zasępionypieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zasępić (p.) zasępiony w użyciu przym. «wyrażający czyjś smutek; ponury, posępny» Zasępiona mina … Słownik języka polskiego
zasępiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zasępiaćam, zasępiaća, zasępiaćają, zasępiaćany {{/stl 8}}– zasępić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zasępiaćpię, zasępiaćpi, zasępiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić posępnym, smutnym; sprawiać, że ktoś jest… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasępienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zasępić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie smutku, przygnębienia; zmartwienie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
